Sa isang masayang bayan, may isang kuwento na bumabalot sa misteryosong duwende at isang makulay na balon. Ang kuwentong ito ay puno ng mahika, pakikipagsapalaran, at mga aral tungkol sa pagkakaibigan at pagtitiwala.
Ang Simula ng Pakikipagsapalaran
Sa bayan ng Bituin, may isang maliit na duwende na nagngangalang Bango. Si Bango ay hindi normal na duwende; siya ay may malaking pangarap na makilala ang buong mundo. Sa kanyang maliit na nayon, umiiral ang isang makulay na balon na may mga nakabibighaning kulay at masarap na tubig. Ang sinumang uminom mula sa balon na ito ay magkakaroon ng magandang kapalaran.
Isang umaga, nang nakatambay si Bango sa tabi ng balon, napansin niya ang mga bata na naglalaro sa paligid nito. Sila’y masaya at puno ng ngiti. “Sana ay makasama ako sa kanilang kasayahan,” bulong niya sa kanyang sarili. “Pero paano? Wala namang nakakaalam ng aking pangalan.”
Isang bata, si Lira, ang nakarinig sa kanya at lumapit. “Bakit ka nalulungkot, Bango?” tanong niya. Napagtanto ni Bango na hindi siya nag-iisa. Ang mga bata ay nakakausap niya, at sa pamamagitan nila, nagkaroon siya ng sapat na lakas ng loob upang ipakita ang kanyang pagkatao.
Ang Kapangyarihan ng Balon
Habang ang mga bata ay naglalaro, nabanggit ni Lira ang isang sinaunang kwento tungkol sa balon. “Sinasabing may kapangyarihan ang balon na ito na makapagpaligaya sa sinumang may purong puso,” sabi niya. Napansin ni Bango na maaaring ito na ang pagkakataon para sa kanya na ipakita ang kanyang kakayahan.
Isang plano ang bumuo sa isip ni Bango. Kailangan niyang ipakita ang mga bata na siya ay isang tunay na kaibigan at hindi lamang isang duwende na matatakaw sa yaman ng balon. “Kung gagawin ko ang isang bagay na espesyal, baka makuha ko ang kanilang tiwala,” isip niya.
Habang ang mga bata ay naglalaro ng tumbang preso, nagpasya si Bango na magsimula ng isang bagong laro. “Maglalaro tayo ng isang mahiwagang laro! Kung sino ang makakahuli ng bibig ng balon, siya ay magiging kaibigan ko magpakailanman!” excited na sabi ni Bango. Agrabeh ng mga bata ang tawag, kaya’t naglaro sila ng sabik.
Ang Labanan ng Mahiwagang Laro
Habang naglalaro, napansin ng mga bata na may mga kakaibang bagay na nagaganap sa paligid. Ang mga bulaklak ay napakaganda, at ang mga kulay ng balon ay lumalabas sa iba’t ibang anyo – mga bituin, ulap, at maging mga kulay ng mga kaibigan. Si Bango, gamit ang kanyang duwendeng kapangyarihan, ay nagtagumpay sa paglikha ng mga kakaibang epekto na umakit sa lahat ng bata.
Hindi nagtagal, ang inimbento niyang laro ay naging paborito ng lahat. Naging masaya ang lahat, at sa wakas, nakilala si Bango bilang kaibigan. Napagtanto ng mga bata na hindi ang anyo ng isang tao ang mahalaga kundi ang kanyang tatag ng puso.
Ang Mensahe ng Kuwento
Matapos ang masayang laro, ang lahat ay umuwi na may ngiti sa labi, dala ang alaala ng kanilang pagkakaibigan. Si Bango ay labis na masaya, hindi lamang dahil siya ay naging kaibigan ng mga bata kundi dahil natutunan din niyang ang tunay na kayamanan ay ang pagkakaibigan.
Simula noon, ang duwende sa balon ay tinaguriang tagapaghatid ng saya at saya sa bayan. Naging simbolo siya ng magaganda at makulay na alaala. At mula sa araw na iyon, ang balon ay hindi na lamang isang mapagkukunan ng kapalaran kundi isang tanyag na simbolo ng tunay na pagkakaibigan.
