«`html

Ang Hangin at ang Araw

Sa isang maliwanag na umaga, naglalakad ang isang batang pastol sa bukirin. Siya ay masaya, at ang kanyang mga alagang tupa ay naglalaro sa paligid niya. Sa kanyang paglalakad, napansin niya ang klima na tila nagiging mainit. Napadaan siya sa isang bahagi ng bundok kung saan nag-usap ang Hangin at ang Araw.

Ang Hamon

“Hoy, Araw!” sabi ng Hangin, “Akala mo ba ay ikaw lamang ang makakapagpabago sa mga tao? Subukan nating gawing hamon ang aming lakad! Tingnan natin kung sino sa atin ang makakapag-alis sa batang pastol ng kanyang kapa.”

“Sige, Hangin!” sagot ng Araw na may ngiti sa kanyang mukha. “Makikita natin kung sino ang mas malakas sa atin. Pero tandaan, sa pagtulong sa mga tao, hindi sa lakas ang labanan!”

Ang Unang Pagsubok

Umisip ng plano ang Hangin. Lumipat siya sa likod ng batang pastol at nag-umpisang humihip ng malakas. “Hupa-hupa! Hangin ako, tara na!” sigaw niya habang sinimulan niyang itaguyod ang lakas. Sa simula, nagtagumpay siyang itulak mula sa likod ang cape ng batang pastol.

“Ano ba ito?” naguguluhang sabi ng pastol. Mabilis niyang hinawakan ang kanyang kapa upang hindi ito mawala sa kanya. Sa kabila ng pagtutok ng Hangin, lalo niyang pinigilan ang kanyang kapa at hindi ito binitiwan.

Ang Ikalawang Pagsubok

“Maganda ang iyong mga hakbang, Hangin, ngunit ito ay hindi sapat!” komento ng Araw. “Ngayon ay panahon na para sa aking pagsubok.” Sa kanyang ngiti, nagbigay siya ng mainit na sikat ng araw sa batang pastol. Unti-unting napansin ng pastol ang init. Nagsimula siyang magpawis at nakaramdam ng discomfort.

“Bakit bigla akong pinapawisan?” nagtatakang tanong ng pastol. “Ipinapaalala ng Araw na maari kong isadya ang aking kapa upang ako’y maging komportable.” At sa isang iglap, tinanggal niya ang kanyang kapa hangga’t maaari.

Ang Aral

Nakatingin ang Hangin sa Araw at nagtanong, “Bakit, Araw? Paano mo nagawa iyon?”

“Alam mo, Hangin,” sabi ng Araw habang ngumiti, “hindi lamang sa lakas nakasalalay ang tagumpay. Ito ay nasa tamang paraan ng pagtulong sa iba. Kung minsan, mas makabubuti ang kabaitan kaysa sa puwersa.”

Ang batang pastol, sa kanyang karanasan, ay natutunan na madalas ay mas mainam na maging mahinahon kaysa sa nagmamadali. Ang Hangin ay umamin at sinabi, “Tama ka, Araw! Hindi lahat ng tao ay nahuhulog sa puwersa. Sa katunayan, ang pagsisikap at malasakit ay mas mabisang paraan.”

Ang Pagsasama

Matapos ang kanilang usapan, nagpasya ang Hangin at Araw na magsanib-puwersa. Gagamitin nila ang kanilang mga kakayahan upang tulungan ang mga tao sa kanilang paligid, sa pamamagitan ng θερμοκρασία at hangin. Mula noon, naging magkaibigan sila at nagtulungan na gumanda ang kalikasan.

Ang Mensahe

Sa huli, ang kwento ng Hangin at Araw ay nagsisilbing aral sa lahat. Ang tulong, lalo na kung ito ay may pagmamahal at malasakit, ay palaging makakapagbigay ng mas maganda at positibong resulta kaysa sa pagsalakay o puwersa.

Kaya naman, sa inyong mga karanasan sa buhay, alalahanin na hindi palaging kailangan ng lakas para makamit ang tagumpay. Minsan, ang pag-unawa at pagmamahal ang pinakamainam na sandata.

«`

Moraleja Ang Hangin at ang Araw

### Moraleja sa Filipino tungkol sa Pabula: Ang Hangin at ang Araw

**»Sa bawat hamon, mas epektibo ang kabaitan kaysa sa puwersa.»**

Sa kwentong ito, natutunan natin na hindi sa lahat ng pagkakataon kailangan ang lakas upang makamit ang tagumpay. Ang Araw ay nagpakita na sa pamamagitan ng pagmamahal at malasakit, mas madali nating nakukuha ang puso ng iba. Kaya’t sa ating mga karanasan, tandaan na sa halip na umasa sa puwersa, pahalagahan natin ang kabaitan at magandang intensyon, sapagkat ito ang tunay na susi sa tagumpay at pagkakaibigan.