Ang «Niyebeng Itim» ay isang maikling kwento na isinulat ni Liu Heng, na naglalahad ng masalimuot na kwento ng paghihirap, pagmamahal, at sakripisyo sa isang makabagbag-damdaming kalagayan ng lipunan. Isa itong kwento na tumatalakay sa pakikibaka ng tao laban sa hamon ng buhay.
Sa isang malamig at tigang na baryo sa Tsina, naninirahan ang pamilyang Li—si Li Huiquan, isang masipag na magsasaka, at ang kanyang asawa, si Meilan, na laging nagbibigay ng pag-asa sa kanilang magulo at mahirap na buhay. Mayroon silang anak na si Xiaolan, na nagiging inspirasyon nila upang ipagpatuloy ang laban sa araw-araw.
Sa kabila ng kanilang pagsisikap, laging kulang ang ani ni Li Huiquan. Ang lupaing sinasaka niya ay tuyot, at ang klima ay hindi palaging maaasahan. Dumadagdag pa rito ang mataas na buwis na sinisingil ng may-ari ng lupa. Ngunit kahit anong hirap, nananatili ang pamilya sa pananampalataya at pagkakaisa.
Isang araw, isang kakaibang pangyayari ang naganap. Habang nagbabantay si Li sa bukirin, napansin niya ang pagbagsak ng itim na niyebe mula sa langit. Hindi ito pangkaraniwang niyebe, kundi tila isang palatandaan ng malaking pagbabago. Habang ang ibang tao sa baryo ay takot at nagtataka, si Li Huiquan ay may kakaibang nararamdaman—isang halo ng pag-asa at pangamba.
Lumipas ang mga araw, at ang epekto ng itim na niyebe ay naramdaman sa kanilang buhay. Ang kanilang mga pananim, na dati’y naghihingalo, ay biglang nagpakita ng kakaibang sigla. Nagbunga ang mga ito ng maraming ani, sapat upang mabayaran ang kanilang utang. Ang baryo ay muling nagkaroon ng buhay, ngunit ang di-inaasahang biyaya ay may kaakibat na sakripisyo.
Napansin ni Meilan na si Li Huiquan ay masyadong nagtatrabaho. Nagkaroon siya ng sakit dahil sa labis na pagod at pagkakalantad sa malamig na klima. Nang malaman ito ng kanilang anak na si Xiaolan, nagsimula siyang tumulong sa sakahan, kahit na bata pa siya. Sa kabila ng kanilang pinagdaraanan, hindi nawala ang pagmamahal at malasakit ng pamilya sa isa’t isa.
Dumating ang isang trahedya. Habang nagtatrabaho sa bukid, nahulog si Li Huiquan mula sa isang mataas na bahagi ng lupa at malubhang nasugatan. Dahil sa kawalan ng sapat na pera para sa gamot, sinubukan nilang gumamit ng mga halamang-gamot mula sa gubat, ngunit hindi ito sapat upang pagalingin siya. Buong baryo ay nagkaisa upang tumulong, ngunit huli na ang lahat—si Li Huiquan ay namatay.
Ang kanyang pagkamatay ay nagbigay ng matinding kalungkutan sa baryo, ngunit iniwan niya ang isang mahalagang aral: ang lakas ng pamilya at komunidad sa harap ng kahirapan. Ang itim na niyebe, na minsang naging simbolo ng kababalaghan, ay naging alaala ng kanilang sakripisyo at pagkakaisa.
Aral ng Kwento
Ang kwento ng Niyebeng Itim ay nagpapakita ng tibay ng loob, sakripisyo, at pagmamahal sa pamilya. Ipinapakita rin nito ang halaga ng pagkakapit-bisig sa gitna ng krisis. Sa kabila ng lahat ng hirap, ang pagmamahalan at pagtutulungan ay nagdadala ng pag-asa sa buhay.
