Si Pilandok ay isang kilalang tauhan sa mga alamat at kuwentong-bayan ng mga Maranaw. Siya ay karaniwang inilalarawan bilang isang matalino, tuso, at mabilis mag-isip na tao na mahilig maghanap ng paraan upang mapagtagumpayan ang mga mas malalaking kalaban o mga mapang-aping tao. Sa kanyang mga kwento, ginagamit ni Pilandok ang kanyang talino at husay sa pagsasalita upang makaligtas sa mga mahihirap na sitwasyon, at kadalasan, pinagtatawanan niya ang mga makapangyarihang kalaban dahil sa kanyang mga tusong estratehiya.
Sa isang malayong bayan, naninirahan si Pilandok, isang batang lalaki na hindi ordinaryo. Bagamat siya ay maliit at payat, ang kanyang talino at tuso ay higit pa sa mga taong malalakas at mayayaman. Sa kanyang pakikipagsapalaran, madalas siyang nakakaharap ng mga mas malalaking hamon at kaaway—mga hari, datu, o mga taong sakim. Ngunit gamit ang kanyang matalim na isip, lagi siyang nagwawagi.
Isa sa mga kwentong kilala tungkol kay Pilandok ay ang kanyang pagtatagumpay laban sa isang datu na sakim. Ang datu ay kilalang mapagmataas at mahilig manlamang sa mga mahihirap. Isang araw, nakaisip si Pilandok ng isang plano upang iligaw ang datu at makuha ang kayamanan ng hari. Sa kanyang tuso at pagiging palabiro, niloko niya ang datu at pinaniwalaang may natatago siyang lihim na kayamanan sa isang malalim na tubig.
Bagamat maraming hamon at pagsubok, si Pilandok ay palaging nakaliligtas gamit ang kanyang katalinuhan. Ang kanyang mga kwento ay sumasalamin sa pagpapahalaga ng mga Pilipino sa talino at tusong pag-iisip kaysa sa lakas ng katawan, at nagbibigay ng inspirasyon na kahit maliit o mahina, maaaring magtagumpay sa buhay gamit ang utak at tiyaga.
