Ang kwento ni Rihawani ay isa sa mga alamat na sumasalamin sa kagitingan, kasipagan, at malasakit ng mga tao para sa kanilang komunidad. Ito ay kilalang kwento na binibigyan ng halaga ang mga aral sa buhay na nagbibigay-daan sa pagkakaisa at pagmamalasakit para sa kapwa. Sa kwentong ito, masisilayan ang mga pakikibaka ni Rihawani at kung paano niya naipasa ang mga aral ng kabutihan sa kanyang mga kababayan.
Noong unang panahon, sa isang malayong bayan na napapaligiran ng malalawak na bukirin at mababatong kabundukan, ay naninirahan ang isang batang babae na nagngangalang Rihawani. Siya ay kilala sa kanyang pagiging masipag at mapagmahal sa kalikasan. Lumaki si Rihawani sa isang pamilyang mahirap ngunit puno ng pagmamahalan. Ang kanyang ama ay isang magsasaka at ang kanyang ina naman ay naghahabi ng tela para sa kanilang kabuhayan.
Sa kabila ng kanilang simpleng pamumuhay, nagpakita si Rihawani ng determinasyon sa bawat aspeto ng kanyang buhay. Mahilig siyang tumulong sa kanyang mga magulang at sa kanilang komunidad. Isang araw, habang nasa bukid, nakatagpo si Rihawani ng isang misteryosong matandang lalaki. Ang matanda ay nagbigay ng babala tungkol sa darating na tagtuyot na makaaapekto sa buong bayan. Ayon sa matanda, ang tagtuyot ay magdudulot ng kahirapan at gutom, at tanging ang isang dalisay at may malasakit na puso lamang ang makapagliligtas sa kanilang lugar.
Dahil sa malasakit sa bayan, nagdesisyon si Rihawani na gamitin ang kanyang kakayahan at karunungan para tulungan ang mga tao. Nang ibinahagi niya ang babala ng matanda, agad na nagsama-sama ang mga tao upang maghanda at magplano. Sa tulong ni Rihawani, nagtipon-tipon ang buong komunidad upang magtanim ng mga puno, mag-ipon ng pagkain, at maghanda para sa darating na tagtuyot.
Sa katapusan ng kwento, ang malasakit at sipag ni Rihawani ay nagbigay ng pag-asa at inspirasyon sa kanyang mga kababayan. Dahil sa kanyang mga hakbang, nakaraos ang bayan mula sa tagtuyot, at ang mga tao ay nagpatuloy na namuhay nang matiwasay at may malasakit sa isa’t isa.
