«`html
Ang Alimango at ang Bata
Noong unang panahon, sa isang tahimik na baybayin sa Pilipinas, may isang batang lalaki na nagngangalang Juan. Mahilig siyang maglaro sa tabing-dagat, naghahanap ng mga kayamanan ng kalikasan. Isang araw, habang siya ay naglalakad sa buhangin, napansin niya ang isang alimango na masiglang naglalakad sa tabi ng dagat.
Isang Kaibigan na Kakaiba
Ang alimango ay may makulay na shell at tila abala sa paghahanap ng pagkain. Si Juan, na puno ng kuryusidad, ay lumapit sa alimango at nagtanong, «Bakit ka nag-iisa? Wala ka bang mga kaibigan?» Umiling ang alimango at sumagot, «Aba, bata! Ang mga kaibigan ko ay abala sa kanilang mga gawain. Ngunit ako ay masaya, at nagtatrabaho ng mabuti!»
Ang Pagtuturo ng Alimango
Naisip ni Juan na mukhang masaya ang alimango. Nais niyang malaman ang sikreto ng masayang buhay ng alimango. «Paano ka naging masaya kahit nag-iisa?» ang tanong ni Juan. Kinumusta ng alimango ang batang lalaki. «Tandaan mo, Juan, ang kaligayahan ay hindi nakasalalay sa mga kasama, kundi sa kung paano mo tinitingnan ang buhay.» Pinakita ng alimango ang kanyang mga ginagawa sa buhangin, ang paglikha ng mga butas at mga natagpuang pagkaing dagat.
Pagkatuto at Pag-unawa
Naging interesado si Juan sa mga ginagawa ng alimango. Habang pinapanood niya, naisip niya na oo nga, kahit nag-iisa ang alimango, masaya siya sa kanyang mga ginagawa. «Madalas, iniisip natin na mas masaya ang may kasamang kaibigan,» sabi ni Juan, «pero mukhang may punto ka.» Nagtutulungan pa sila ng ilang oras, naglalaro sa dalampasigan, habang ang araw ay naglilimlim.
Ang Hamon ng Alimango
Isang araw, nagpasya ang alimango na bigyan si Juan ng isang hamon. «Kung nais mong matuto ng isang mahalagang aral sa buhay, lumangoy ka sa dagat at hanapin ang pinakamagandang perlas.» Inisip ni Juan na ito ay isang napakagandang oportunidad. Agad siyang sumang-ayon, ngunit nag-aalala siya tungkol sa kanyang kakayahan na lumangoy. «Paano kung magkamali ako?» tanong niya sa alimango.
Ngunit sinabi ng alimango, «Huwag matakot! Ang buhay ay puno ng mga hamon. Ang mahalaga ay subukan mo, at kung hindi mo magawa, natututo ka pa rin.» Tumulong ang alimango kay Juan na matutong lumangoy, at sa mga susunod na araw, patuloy siyang nag-ensayo sa pagbabad sa dagat.
Pagkatuto sa Hamon
Matapos ang ilang araw ng pagsasanay, nagkaroon si Juan ng lakas ng loob na sumubok. Tumalon siya sa tubig at sinimulang maghanap ng perlas. Nakaramdam siya ng takot, ngunit nagpatuloy siya. Sa kabila ng kanyang takot, natagpuan niya ang isang magandang perlas sa ilalim ng dagat. Tumalon siya ng saya at sinabing, «Nagawa ko ito!»
Ang Tinig ng Tagumpay
Umuwi si Juan na may dalang perlas at puno ng saya. Tinutukoy siya ng mga tao sa kanilang barangay, at ipinagmamalaki niya ang kanyang natutunan mula sa alimango. «Ang aral na nakuha ko ay hindi lamang tungkol sa paghahanap ng perlas, kundi ang tapang na harapin ang mga hamon kahit nag-iisa,» sabi niya.
Sa huli, nagpasalamat si Juan sa alimango sa mga aral na ibinigay nito sa kanya. Kahit wala na siya sa tabi ng dagat, dala-dala niya ang mga aral ng kaligayahan, tapang, at paghahanap ng halaga sa sarili. At mula noon, hindi na natatakot si Juan na sumubok ng mga bagong bagay, dahil alam niya na ang tunay na kaibigan ay ang purong karanasan at aral na natutunan.
Wakas
At iyon ang kwento ng alimango at ni Juan, na nagpakita na ang tunay na kaibigan ay hindi palaging kasama, ngunit matatagpuan din sa ating mga karanasan sa buhay. Ang mahalaga ay patuloy na dumiskubre, matuto, at maging masaya kahit mag-isa.
«`
Moraleja Ang Alimango at ang Bata
### Moraleja:
«Sa buhay, hindi mahalaga kung ilan ang ating kasama; ang tunay na kaligayahan ay nagmumula sa ating pananaw at kakayahang harapin ang mga hamon. Tanggapin ang bawat pagkakataon upang matuto at lumago, dahil ang mga karanasan ang tunay na kayamanang dala natin sa ating paglalakbay.»