«`html

Ang Daga at ang Leon

Sa isang malawak na kagubatan, may isang leon na kilala sa kanyang tapang at lakas. Siya ang hari ng gubat, at lahat ng mga hayop ay nanginig sa takot sa kanyang presensya. Sa kanyang kinaroroonan, isang daga ang nabubuhay. Mabagal at mukhang walang pakialam, palagi siyang nagiging target ng mga pang-aapi ng ibang mga hayop.

Isang Araw sa Gubat

Isang araw, habang naglalakad ang leon sa kagubatan, nakita niya ang daga na masayang naglalaro sa ilalim ng mga dahon. “Ano itong maliit na hayop na ito?” tanong ng leon, na litong-lito sa kung paano siya naglakas-loob na magpakita sa harap niya.

“Mahal na hari, ako si Daga. Wala akong balak makialam sa iyong kaharian,” sagot ng daga ng may takot ngunit matinding lakas ng loob.

Ang Pagkabigla ng Leon

Ang leon ay bumuhos ng tawanan. “Ikaw? Isang munting daga? Wala kang magagawa. Bakit ako aabala sa iyo?” ngunit sa kabila ng kanyang sinabi, may kung anong kumaluskos sa isip niya. Ang daga ay tila may kakaibang tapang.

“Magtataka ka pa, Hari. Sa kabila ng aking laki, may mga bagay akong maaari ring gawin,” sagot ng daga sa isang matatag na tinig.

Isang Pangyarihan na Hindi Inaasahan

Walang sinuman ang nakaisip na ang isang daga ay makapagbibigay ng hambog na sagot sa isang leon. Ngunit dahil sa malaon nang pagkadismaya ng leon sa mga hayop na palaging nanginginig sa takot sa kanya, napalakas ang kanyang interes sa daga. “Sige, ipakita mo sa akin ang iyong mga kakayanan,” hamon ng leon.

Nang sumunod na araw, isang hunyo ay naganap sa gubat. May isang grupo ng mga manghuhuli na dumarating upang “uliin” ang mga hayop. Ang leon, na nag-iisa at hindi kasama ang kanyang mga kasama, ay nahuli sa isang bitag. Ang mga pangarap niya ng kalayaan ay nagmusika sa kanyang isipan.

Ang Tulong ng Daga

Sa kanyang pagkakabihag, ang nabanggit na daga ay nandiyan din. “Hari! Huwag kang mag-alala! Nandito ako!” sigaw niya. Agad siyang nakalapit sa leon. “Dahil alam mo, may kakayahan ako!” Nagulat ang leon habang si Daga ay tumalon at gumapang sa bitag. Nagsimula siyang umakyat upang maabot ang mga tali at unti-unting gumughang sa mga ito gamit ang kanyang matalas na ngipin.

“Mabilis! Tumulong ka!” nag-utos ang leon. Sa hirap ng kalagayan, ang daga ay hindi nag-atubiling gawin ang kanyang makakaya.

Ang Pagkakaibigan

Sa wakas, sa kabila ng mga pagsubok at hirap, nakatakas ang leon salamat sa munting daga. Sa puntong iyon, naintindihan ng leon ang halaga ng pagkakaibigan at ang mga bagay na maaaring gawin ng sinuman, kahit gaano sila kaliit.

“Hindi ko akalain na ang isang tulad mo ay makakatulong sa akin. Mula sa araw na ito, magiging magkakaibigan tayo,” wika ng leon.

Ang Aral ng Kwento

At mula sa araw na iyon, nagkasama ang leon at ang daga. Ipinakita ng kwentong ito na hindi mahalaga ang laki o anyo; ang tunay na lakas ay nagmumula sa puso at sa ating mga kakayahan na tulungan ang isa’t isa. Kaya’t alalahanin natin: ang mga maliliit na tao ay maaari ring gumawa ng malalaking bagay.

At diyan nagtatapos ang kwentong ito, ngunit ang aral nito ay magpapatuloy na mamuhay sa ating mga puso.

«`

Moraleja Ang Daga at ang Leon

Sa kwento ng «Ang Daga at ang Leon,» makikita natin na kahit ang pinakamaliit na nilalang ay may kanya-kanyang kakayahan na maaring makatulong sa mga higit na malalakas. Ang moral ng kwentong ito ay:

**»Huwag maliitin ang sinuman sa kanilang laki o anyo, sapagkat sa huli, ang tunay na halaga ng isang tao ay nasusukat sa kanyang puso at kakayahang tumulong.»**

Sa Filipino:
**»Huwag maliitin ang sinuman, sapagkat ang tunay na lakas ay nagmumula sa puso at kakayahang tumulong sa isa’t isa.»**