Narito ang halimbawa ng mga tulang pag-ibig na Pilipino:
Ikaw ang Aking Pag-ibig
Sa iyong mga mata, nakikita ko
Ang liwanag na nagbibigay buhay sa gabi
Sa iyong mga halik, nadarama ko
Ang init na bumabalot sa aking puso
Sa bawat hagkan, sa bawat yakap
Ikaw ang mundo ko, ikaw ang aking pag-ibig.
Kahit malayo ka, nasa isipan ko
Ang iyong ngiti na nagpapawi ng lungkot
Kahit sa sandaling pagkawala mo
Nariyan ka pa rin, sa puso’t isip ko
Sa bawat pag-asa, sa bawat pangarap
Ikaw ang buhay ko, ikaw ang aking pag-ibig.
Sa araw at gabi, sa ulan’t init
Ikaw lang ang iniibig ng puso ko
Kahit saan, kahit kailan
Ikaw lang ang nais na makasama
Sa bawat sandali, sa bawat pag-ikot
Ikaw ang tanging mahal, ikaw ang aking pag-ibig.
Ang Pag-ibig sa Bukid
Sa hardin ng mga bulaklak, tayo’y naglakad
Sa ilalim ng kalangitan, tayo’y nag-usap
Ang hangin ay humaplos, ang mga ibon ay kumanta
At sa gabing tahimik, ang mga bituin ay sumayaw.
Ikaw at ako, magkasama sa ilalim ng buwan
Ang iyong mga halik, matamis na tulad ng langit
Ang iyong mga yakap, mainit na tulad ng araw
Sa mundong ito, tayo’y nagiging isa.
Sa bukid na kay ganda, doon tayo nagmahalan
Sa ilalim ng mga puno, doon tayo naglambingan
Ang buhay ay maaliwalas, ang puso ay masaya
Sa pag-ibig nating dalawa, walang humpay ang ligaya.
Ito ang kwento ng pag-ibig sa bukid
Isang kwento ng saya’t pagmamahalan
Sa ilalim ng mga bituin, tayo’y nagbuklod
At ang ating pag-ibig, walang hanggang tatagal.
Ako ang Daigdig
Alejandro G. Abadilla
Ako ang daigdig
Ako ang daigdig ng tula
Ako ang daigdig ng tula ng daigdig
Ako ang walang maliw na ako
Ang walang kamatayang ako
Ang tula ng daigdig
Ako ang damdaming malaya
Ako ang larawang buhay
Ako ang larawang buhay ng damdaming malaya
Ako ang damdaming malaya ng larawang buhay
Ako ang buhay na walang hanggan
Ako ang buhay na walang hanggan ng buhay
Ako ang buhay na walang hanggan ng buhay na walang hanggan
Ako ang walang hanggan
Ako ang ako Ang ako ng aking sarili
Ako ang tula Ako ang tula ng ako Ako ang tula ng tula
Ako ang daigdig Ako ang daigdig ng tula Ako ang daigdig ng tula ng daigdig
Ako ang daigdig
Kung Tuyo na ang Luha Mo, Aking Bayan
Amado V. Hernandez
Kung tuyo na ang luha mo, aking bayan,
my araw pang sisikat sa silangan,
at sa likod ng mga ulap na may taglay
sang sang pangarap na dakila, ikaw’y mabubuhay.
Pagkat ang iyong luha ay tulo ng biyaya,
at ang iyong dugo ay pakpak ng tuwa;
sa kasu-kasuan ng hirap at dusa
na walang hanggang ng galak at sigla.
Sadyang buhay langit mo, Inang Pilipinas;
sapagka’t ang laya mo’y di malilintas;
kaya’t tuyo man ang luha mo, aking bayan,
ikaw’y pipintuho’t laging pamamatnugutan.
Bituin ng Pag-ibig
Jose Corazon de Jesus
Sa ngalan ng Diyos na Poong Maykapal,
Ang lahat ng lalang yaring kalupaan,
Sa ngalan ng Reyna ng mga uliran,
At haring may hawak ng kapayapaan.
Sa ngalan ng Puso ng maningning na Reyna,
At sa udyok ng kanyang dakilang adhika,
Isinusumpa ko sa harap ng madla,
Na tatalikdan ko ang madlang ligaya.
Itatakwil ko rin ang layaw ng mundo,
Ang kayamanang di ko pinapako,
Ang katawa’y muling ipagdaramdam ko
Nang aking marating ang pakpak ng mundo.
Ngayon, sa gabing kulimlim ang mukha,
Ako’y natutong magdasal na kusa,
Yamang ang puso ko’y busabos ng dusa,
Saka ang sikmura’y alipin ng luha.
At ako’y nanalangin at nagwikang tamis,
Sa harap ng Puso, ng Reyna ng langit,
Hanggang sa dumating, buwan ay nanuot,
May isang bituing sa aki’y lumapit.
Anaki’y may tinig na abot sa tainga,
Na di magkaisip sa pagkaulila,
«Ngayon, O Pangulong mapalad sa tuwa,
Sa iyong pagbangon ay magpapasawa.»
Ang Puso ng Reyna’y nagsabing magiliw,
«Naparito ako’t ng ikaw’y saklolohan,
Huwag ka nang umiyak, Luha’y pawiin,
Tibukin ang puso’t ng maging payapa.»
Sa ngalan ng Reyna, ng mga uliran,
At sa Pusong may laang kaginhawahan,
Ako’y naantig sa kanyang tinuran,
At sinunod ko ang kanyang kagandahan.
Simula na ngayon, sa ngalan ng Poong Mahal,
At sa Pusong hindi natitinag,
Itatakwil ko na ang lahat ng layaw,
Basta’t kapalit niya’y ang Reyna ng Puso’y buhay.
