«`html
Ang Unggoy at ang Buwaya
Sa isang payapang gubat sa Pilipinas, may isang unggoy na kilala sa tawag na Si Apo. Siya ay may napakabait na puso pero masasabing medyo makulit. Palagi siyang naglalaro at tawa ng tawa kasama ang mga kaibigan niyang mga ibon at mga daga. Ngunit isang araw, nakatagpo siya ng isang malaking buwaya na ang pangalan ay Si Banggal.
Ang Unang Pagkikita
Habang si Apo ay naglalaro sa tabi ng ilog, napansin niya si Banggal na nakahiga sa ilalim ng araw, nag-aantay para sa kanyang susunod na biktima. «Uy, ayan na si Banggal! Ang takaw na buwaya!» bulong ni Apo sa sarili.
Nang hindi niya mapigilan ang kanyang pagkamausisa, lumapit siya kay Banggal. «Kamusta, Banggal? Bakit hindi ka sumali sa amin? Ang saya-saya dito!» masiglang sabi ni Apo.
Sabi ni Banggal, «Ah, wala akong interes sa mga laro ninyo. Mas masarap ang buhay dito sa ilog. Kahit gaano ka saya, wala ring kapantay ang buhay ko.» Tumawa si Apo, «Akala ko ba lahat ay nag-eenjoy sa buhay? Bakit hindi mo subukan?»
Ang Hamon
Sa kanilang pag-uusap, nakakuha ng isang ideya si Apo. «Banggal! Bakit hindi tayo magdaos ng isang paligsahan? Sino sa atin ang mas may abilidad!» Napangiti si Banggal. «Sige, pero siguraduhin mong handa na ang mga laro!»
Sabi ni Apo, «Makipagsabayan tayo sa pag-akyat ng puno at pagsisid sa ilog! Alam mo, may mga bagay na hindi mo kayang gawin.» Kumbinsido si Banggal. «Isa lamang ang panalo, at iyon ang magiging hari ng gubat.» Nakipag-ayos sila sa darating na araw para sa kanilang paligsahan.
Ang Paligsahan
Kinabukasan, maraming hayop ang nagtipun-tipon para manood. Ang mga ibon, daga, at maging ang mga usa ay nandoon, sabik na naghintay sa mga laban. Inumpisahan ang laro sa pag-akyat ng puno. Agad na umakyat si Apo na parang isang alon ng hangin, habang si Banggal naman ay mabagal ngunit siguradong umascent. Sa unang bahagi, nakilala na bilang panalo si Apo sa mabilis na pag-akyat.
Ngunit sa huli, sa pagpasok sa tubig, nagbago ang lahat. Si Banggal ay may napakalakas na pangangatawan at sa kanyang mga paglusong, nakalampas siya kay Apo. “Tingnan mo, unggoy! Tinalo na kita!” sigaw ni Banggal habang nag-enjoy sa malalim na bahagi ng ilog.
Ang Aral
Nang matapos ang paligsahan, napag-alaman ni Apo na hindi lang sa isang laro hahatulan ang husay. «Kahit ikaw ay mas mabilis, mayroon pa ring mga pagkakataong may ibang kalakasan,» aniya, tumitingin sa buwaya. Dito nila natutunan na may kanya-kanyang talento ang bawat hayop, at hindi dapat ikumpara ang mga ito.
Nagpasya si Apo at Banggal na hindi na sila magiging kalaban pero magkaibigan na. Nagsama sila upang ibahagi ang kanilang mga talento at magtulungan sa mga susunod na hamon sa gubat. Ang kanilang pagkakaiba ay naging dahilan upang mas maging makulay ang kanilang mundo.
Pagsasara
Ang kwento ng unggoy at buwaya ay hindi lamang kwento ng paligsahan kundi isang paalala na sa kabila ng pagkakaiba, may lugar ang bawat isa sa mundo. Mahalaga ang pagtanggap at pagkilala sa talento ng iba. Sa tamang pagkakataon, makikita natin ang tunay na halaga ng pagkakaibigan. Kaya’t sa susunod na ikaw ay makatagpo ng isang bagong kaibigan, isipin mo na hindi kayo magkaiba kundi may mga natatanging katangian na maaring magsanib!
«`
Sana ay nagustuhan mo ang kwentong ito! Kung mayroon ka pang ibang katanungan o nais ipagawa, huwag mag-atubiling magtanong.
Moraleja Ang Unggoy at ang Buwaya
**Moraleja sa Filipino:**
«Sa bawat nilalang, may kanya-kanyang talento at kakayahan na dapat pahalagahan. Ang pagkakaiba ng bawat isa ay hindi dapat maging hadlang kundi maging dahilan upang mas magkaisa at magtulungan. Tulad ng pagkakaibigan nina Apo at Banggal, dapat nating matutunan na sa kabila ng ating pagkakaiba, may puwang tayong lahat sa mundo, at sa tamang pagkakataon, ang tunay na halaga ng pagkakaibigan ay lumalabas.»
—
Sana ay makatulong ito! Kung mayroon kang iba pang katanungan o nais na talakayin, huwag mag-atubiling magtanong.