Alamat Ng Bubuyog

ang Alamat Ng Bubuyog

Noong unang panahon, sa isang malayong kaharian, may isang napakagandang dalaga na nagngangalang Biyo. Si Biyo ay kilala sa kanyang pambihirang ganda at pagiging masipag sa lahat ng gawain. Bukod sa kanyang kagandahan, siya ay may magandang asal, mapagmahal sa kalikasan, at maawain sa mga hayop at halaman. Dahil dito, siya ay iniidolo ng lahat sa kanilang nayon.

Si Biyo ay madalas na nakikita sa mga bulaklakan, tinutulungan ang mga ito sa pamamagitan ng pag-aalaga at pagdidilig. Mahilig din siyang umawit habang nagtatrabaho, at ang kanyang boses ay napaka-melodiyoso na parang musika sa pandinig ng mga bulaklak at mga ibon. Kaya naman, sa tuwing siya’y nasa hardin, mas lalong gumaganda at lumalago ang mga halaman at bulaklak sa kanyang paligid.

Ngunit may isang araw, dumating ang isang malakas na tagtuyot sa kanilang lugar. Namatay ang mga halaman at bulaklak dahil sa kawalan ng tubig, at ang buong nayon ay nalungkot. Si Biyo ay labis na nalungkot din dahil sa pagkawala ng kanyang mga alaga at kaibigang bulaklak. Nagdasal siya sa mga bathala upang ibalik ang sigla ng kalikasan.

Narinig ng mga bathala ang kanyang dasal. Bumaba mula sa kalangitan ang isang makapangyarihang diwata upang kausapin si Biyo. «Biyo,» sabi ng diwata, «narinig namin ang iyong taimtim na dasal. Ipinakita mo ang iyong pagmamahal sa kalikasan, at dahil dito, may handog kami para sa iyo. Ngunit, may kapalit ito. Kailangan mong magsakripisyo para sa iyong mga minamahal na halaman at bulaklak.»

«Walang pag-aalinlangan, handa akong magsakripisyo para sa kanila,» sagot ni Biyo nang walang pagdadalawang-isip.

«Kung gayon,» sabi ng diwata, «gagawin kitang isang nilalang na maghahatid ng buhay sa mga halaman at bulaklak. Magiging bahagi ka ng kalikasan, ngunit hindi ka na magiging tao. Sa halip, ikaw ay magiging isang bubuyog na magpapatuloy sa iyong misyon na tulungan ang mga halaman sa pamamagitan ng pagdadala ng polen mula sa isang bulaklak patungo sa isa pa. Sa ganitong paraan, muling mabubuhay at uunlad ang mga bulaklak sa buong kaharian.»

Nagdalawang-isip si Biyo, ngunit sa huli, pumayag siya sa alok ng diwata. Sa isang iglap, si Biyo ay naging isang maliit na bubuyog. Naging mabilis ang kanyang galaw, at ang kanyang katawan ay dilaw at itim na parang alon ng kulay. Mula noon, nagsimula siyang lumipad sa mga bulaklak, kinakalat ang polen at muling binuhay ang mga halaman sa buong nayon.

Dahil sa kanyang sakripisyo, muling bumalik ang sigla ng kalikasan. Naging mas masagana pa kaysa dati ang mga halaman at bulaklak. Ang mga tao sa nayon ay labis na nagpapasalamat sa bubuyog na ngayon ay kilala bilang si Biyo, ang tagapagligtas ng kanilang kalikasan.

At mula noon, ang mga bubuyog ay naging simbolo ng kasipagan, pagmamahal sa kalikasan, at sakripisyo. Ang kanilang walang pagod na paglipad at pagtulong sa mga halaman ay isang alaala ng dakilang sakripisyo ni Biyo para sa kalikasan.

Aral ng Alamat

Ang alamat ng bubuyog ay nagtuturo ng halaga ng sakripisyo at pagkakaroon ng malasakit sa kapaligiran. Ipinapakita nito na ang tunay na kagandahan ay hindi lamang sa anyo, kundi sa puso at hangaring tumulong sa iba, maging ito man ay mga tao, hayop, o halaman.