Ang Florante at Laura ay isang napakahalagang akda sa kasaysayan ng panitikang Pilipino, isinulat ni Francisco Balagtas noong 1838. Isa itong awit, na tumatalakay sa mga tema ng pag-ibig, trahedya, katarungan, at patriyotismo. Nakapaloob sa akda ang mga aral na maaaring iugnay sa mga karanasan ng mga Pilipino sa panahon ng kolonyalismo.
Ang kuwento ay umiikot sa buhay ni Florante, isang magiting na mandirigma ng Albania, na nagdanas ng maraming pagsubok sa pag-ibig at digmaan. Kasama rito ang kanyang pag-ibig kay Laura at ang mga kasuklam-suklam na trahedya na dumaan sa kanilang buhay. Ang mga tauhan ng kwento ay sumasalamin sa mga kalagayan ng mga tao sa lipunan: karahasan, hindi pagkakapantay-pantay, at pagmamalupit ng mga makapangyarihan.
Ang Florante at Laura ay higit pa sa isang simpleng kwento ng pag-ibig. Isa rin itong kritika sa pamamalakad ng mga dayuhang mananakop, kung saan inilantad ni Balagtas ang kasakiman at kawalan ng katarungan sa ilalim ng kolonyal na pamahalaan.
Buod ng kwento:
Ang kwento ay umiikot sa mga trahedya ng buhay ni Florante, isang mandirigma mula sa Albania, na ipinagkanulo at ikinulong ng kanyang mga kaaway. Sa gitna ng mga pagsubok, inalala ni Florante ang kanyang pag-ibig kay Laura at ang mga pagtataksil na kanyang naranasan. Samantala, nailigtas siya ni Aladin, isang Moro, na siya ring may sariling trahedya. Sa dulo ng kwento, nagtagumpay si Florante at nabawi ang Albania mula sa mga kaaway, at muling nagkita sina Florante at Laura.
Narito ang ilang maikling bahagi ng tula na nagpapakita ng damdamin ni Florante habang siya’y nakagapos:
Ang buong kwento ay may mahigit sa 400 na saknong, at nagtataglay ng maraming aral na may kinalaman sa kabayanihan, dangal, at pag-ibig sa bayan.
download ang buong teksto – florante at laura
Ang akdang ito ay patuloy na pinag-aaralan at binibigyang halaga ng mga mag-aaral sa buong bansa dahil sa malalim na mensahe at matibay na ugnayan sa kasaysayan ng Pilipinas.
