Ang Aso at ang Uwak

«`html

Ang Aso at ang Uwak

Sa isang malawak na kagubatan, may isang magandang liwasan kung saan tumutubo ang mga puno at mga bulaklak. Sa liwasang ito, nakatira ang isang masiglang aso na pinangalanang Toto at isang tusong uwak na ang pangalan ay Uwe. Magkaiba man sila, madalas silang nagkikita at nag-uusap sa tabi ng isang matandang puno ng mangga.

Ang Pagsasalungan ng Dalawa

Isang umaga, habang naglalaro si Toto sa paligid ng puno, napansin niya si Uwe na nag-uusap sa sarili. “Ano kayang ginagawa ng uwak na ito?”, tanong ni Toto sa kanyang sarili. Lumapit siya kay Uwe at nagtanong, “Bakit parang nag-iisa ka? Anong iniisip mo?”

Sumagot si Uwe na may ngiti, “Ah, Toto! Naghahanap ako ng matalinong paraan upang makahanap ng pagkain. Gusto kong kumain ng masarap na prito sa tabi ng sapa, pero ang mga tao ay mahuhuli ang mga ibon kapag lumilipad ako.”

Ang Planong Ibinunga

Nais makatulog ni Toto sa gusto ni Uwe. “Bakit hindi ka magpanggap na hindi ka uwak, at tumayo sa likod ng mga puno habang ako naman ay magpapaingay? Sa tingin ko, madadistract ang mga tao at hindi nila mapapansin ang iyong paglipad!”

Pumayag si Uwe sa plano. Pagkatapos, nagpasya silang gamitin ang kakayahan ng bawat isa. Habang si Toto ay nagtatalon at umuusal ng mga tunog, si Uwe ay lumipad at sinubukan ang kanyang suwerte sa pagkuha ng pagkain. Laking gulat nila nang makita nilang nakaraos sila nang walang sinumang nakapansin sa kanila!

Ang Pagkain at Pagdiriwang

Matapos ang ilang minuto, naghanap si Uwe ng masarap na pagkain at bumalik kay Toto na may dalang prito. “Toto! Kita mo ba? Nagtagumpay tayo! Halika’t magsaya tayo!” Pasasalamat ni Uwe. “Tama ang sinabi mo, isang mahusay na plano!”

Ngunit sa kalagitnaan ng kanilang kasiyahan, isang matandang tao ang naglalakad sa paligid. Napansin niya ang ingay at nagsimula siyang magtanong. “Sino ang gumawa ng ingay na ito?”

Ang Pagsisisi ng Uwak

Biglang naisip ni Uwe, “Dapat ko bang ilagay ang aking plano sa panganib?” Ngunit hindi na siya nakapag-isip ng mabuti. Naglakas-loob siyang sumagot, “Ako po, Uwe, ang uwak!”

Habang tumutok ang tao sa kanya, agad na sumigaw si Toto, “Umari ako! Tulungan mo akong mahuli ang uwak na ito!” Nagtago si Uwe sa likod ng puno, naisip na sana’y hindi siya nahuli. Ngunit huli na ang lahat; nakuha na siya ng tao.

Ang Aral ng Kwento

Pagkatapos ng insidenteng iyon, si Toto ay nag-isip na mahalaga ang pagkakaroon ng kaalaman at pag-iingat sa mga plano. Natutunan ni Uwe ang kahalagahan ng pakikinig at hindi pagiging mapaghambog. “Sa susunod, magiging mas maingat ako, Toto!” sabi niyang nag-aalala.

At mula noon, naging magkaibigan sila na nagtutulungan para sa isa’t isa sa bawat pagkakataon. Pinagsaluhan nila ang kanilang mga plano at ideya, nag-ingatan ang isa’t isa – ito ang tunay na pagkakaibigan.

Sa madaling salita, sa bawat pagkakaibigan, ang respeto at pag-unawa ang dapat na maging pundasyon ng magandang samahan.

«`

Ang kwentong ito ay nagbibigay diin sa mga aral ng pakikipagkaibigan, masaligan at pagkaalisto sa mga pagkakataon.

Moraleja Ang Aso at ang Uwak

**Moraleja:**

«Sa pagkakaibigan, mahalaga ang tiwala at pakikinig. Ang tunay na kaibigan ay hindi lamang nagbabahagi ng saya kundi nagbibigay din ng babala at pag-iingat sa bawat hakbang. Sa pamamagitan ng respeto at pag-unawa, mas magiging matatag at masaya ang ating samahan.»

Scroll al inicio