«`html

Ang Kabayo at ang Ahas

Sa isang tahimik na nayon sa gitna ng kagubatan, nakatira ang isang maganda at matipunong kabayo na tinatawag na Bayani. Siya’y kilala sa kanyang bilis at lakas, at lahat sa nayon ay humahanga sa kanya. Pero sa kabila ng kanyang kasikatan, si Bayani ay may isang kakaibang ugali: siya’y napakababae at napagkakatiwalaan ang lahat. Nais niyang makilala ang mga ibat-ibang hayop sa paligid at maging kaibigan ang lahat.

Isang araw, habang si Bayani ay naglalakad sa tabi ng sapa, nakatagpo siya ng isang ahas na nakasabit sa isang sanga. Ang ahas, na nagngangalang Sisi, ay mukhang masama ang pakiramdam. Ang balat nito ay dimang-dimang at puno ng putik. “Tulungan mo ako, Bayani!” ang sigaw ni Sisi. “Nakapaglaro ako kanina sa putik, at nahulog ako dito sa sapa. Akala ko, magiging masaya ito, pero ngayon, ako’y nalulumbay na.”

Pinili ang Pagsasama

Habang pinagmamasdan ni Bayani ang ahas, nag-aalangan siya. Alam niyang ang mga ahas ay kilalang mapanganib at madalas na nananakit. Pero sa kanyang pusong puno ng awa, nagpasya siyang tulungan si Sisi.

“Huwag kang mag-alala. Tutulungan kita,” sabi ni Bayani habang dahan-dahan siyang lumapit kay Sisi. Sa kanyang lakas, nahatak niya ang ahas mula sa putik at nailigtas siya. Mabilis ang puso ni Bayani; sa kabila ng kanyang takot, nagalak siya na naligtas ang isang kaibigan.

Ang Maling Pagpapasya

Magkalapit na sina Bayani at Sisi, at nagsimula silang magkasama, naglalakbay at naglalaro sa paligid ng nayon. Subalit sa kabila ng kanilang pagkakaibigan, hindi nakaligtas si Bayani sa mga bulung-bulungan ng ibang mga hayop. “Bakit mo pinipiling kasama ang ahas? Mapanganib yan!” sabi ng isang ibon. “Iyan ang isang pagkakamali, Bayani!” dagdag pa ng mga hayop.

Naging mabait si Bayani kahit sa mga bagay na sinasabi ng mga hayop, ngunit sa kanyang puso, unti-unting nagkakaroon ng pag-aalinlangan. “Paano kung tama sila?” nasabi niya sa kanyang sarili habang siya’y natutulog.

Ang Taksil na Plano

Isang araw, nagkaroon ng isang malupit na bagyo na lumipas sa kanilang nayon. Ang lahat ng hayop ay nagkumpulan sa isang ligtas na lugar, ngunit si Sisi ay umalis at umakyat sa puno. “Bakit ka umakyat? Dito dapat tayo!” sigaw ni Bayani. “Huwag kang mag-alala, kabayo! May mga diskarte akong alam,” ang sagot ng ahas.

Laking gulat ni Bayani nang makita niyang habang siya’y abala sa pag-alala sa kanyang ugali, si Sisi’y nagdadala na ng ilang maliliit na hayop. “Anong ginagawa mo?” tanong ni Bayani, nahulog sa takot. “Kailangan mo ng aking tulong para magtagumpay,” ang sinungaling na sagot ni Sisi.

Ang Tagumpay ng Kaibigan

Ngunit sa kanyang takot, nagpasya si Bayani na talikuran ang ahas. Lumapit siya sa mga hayop at sinabi, “Huwag tayong magtiwala sa mga mapanlinlang. May mga kaibigan tayong totoo. Magsama-sama tayo.” Ang iba pang mga hayop ay sumang-ayon at, sa kanilang pagkakaisa, napagtagumpayan nila ang bagyo.

Tumalikod si Sisi, at muling nahanap ang kanyang daan. Ang kabayo, sa kabila ng lahat, ay natutunan na hindi lahat ay katulad ng mga mukhang kaibigan. “Dapat tayo’y maging maingat sa mga sinasamahan natin,” ang sabi ni Bayani, at ang lahat ay umuwi na may ngiti sa kanilang mga labi.

At sa huli, natutunan ng lahat sa nayon na hindi lahat ng kaibigan ay mapagkakatiwalaan, at minsan, ang pinakamabuting desisyon ay ang pahalagahan ang **tunay na kaibigan**.

At diyan nagtapos ang kwento ng Ang Kabayo at ang Ahas. Hanggang sa muling pagkikita, mga bata!

«`

Moraleja Ang Kabayo at ang Ahas

Sa kwento ng «Ang Kabayo at ang Ahas,» makikita natin ang mahalagang aral tungkol sa pagtitiwala at pagkilala sa tunay na pagkakaibigan. Ang moral ng kwento ay:

**»Maging mapanuri sa mga kaibigan; hindi lahat ng tila mabuti ay tunay na kaibigan.»**

Ang kabayo, na si Bayani, ay natutong mag-ingat sa mga taong kanyang pinipiling kaibigan. Sa kabila ng kanyang kagustuhang makatulong at makipagkaibigan, natutunan niyang hindi lahat ng mukhang mabuti ay may mabuting layunin. Minsan, ang mga unang impresyon ay maaaring maging mapanlinlang, kaya mahalaga ang pag-unawa at pag-iingat sa ating mga pinipiling kasama.