«`html
Ang Kalapati at ang Langgam
Sa isang tahimik na bayan, sa ilalim ng isang malaking puno ng mangga, nakatira ang isang magandang kalapati na si Maria. Siya ay kilala hindi lamang sa kanyang kaakit-akit na balahibo kundi pati na rin sa kanyang pag-uugali. Sa kanyang paningin, ang mundo ay puno ng mga oportunidad at saya. Sa kabilang dako naman, may isang masipag na langgam na si Pilo. Siya ay kinilala sa kanyang pagiging masigasig at sa kanyang ora-oras na pagtatrabaho.
Pagkakaiba ng Dalawa
Si Maria ay mahilig maglaro, bumalot sa tarangkahan ng kanilang bayan, at mag-enjoy sa mga araw ng pagtanghalian. Tila wala siyang inaalalahanin sa buhay maliban sa paglipad-lipad at pag-awit. Samantalang si Pilo ay abala sa pangangalap ng pagkain at paggawa ng bahay para sa kanyang pamilya. Kapag nagkikita sila, madalas na nagbibiruan si Maria: «Bakit napaka-seryoso mo, Pilo? Ang buhay ay para sa kasiyahan!»
Gayunpaman, si Pilo ay may sariling pag-asa at pangarap. “Maria,” sabi niya, “hindi natin alam kung kailan darating ang tag-init at tag-ulan. Dapat tayong maging handa. Uminom ng buhay na sa ating mga tindahan ng kasayahan!”
Isang Pagsubok
Isang umaga, napansin ni Maria na bumababa ang temperatura. Agad niyang naisip na panahon na para mag-enjoy sa pagsakay sa mga ulap at sa mga magandang tanawin. Pero hindi nagtagal, nagdala ng masamang panahon ang mga ulap. Dumating ang malakas na bagyo, at unti-unting nagiging mahirap ang kalagayan ng kanilang bayan.
Habang si Maria ay walang pakialam at patuloy na naglalaro sa ulap, si Pilo naman ay nakatuon sa paglikom ng mga suplay at pagkain. Sa bawat patak ng ulan, mas lalo siyang nagsusumikap upang masiguro na may makakain ang kanyang pamilya. Tulad ng dati, nagbiro si Maria: «Pilo, ang mga pagkain ay darating sa ating mga mesa, huwag kang mag-alala!» Pero si Pilo ay seryoso sa kanyang ginawa at nagpatuloy sa kanyang trabaho.
Ang Epekto ng Bagyo
Matapos ang ilang araw ng hindi magandang panahon, nalaman ni Maria na ang mga puno ay natumba at maraming mga bahay ang nasira. Sa kanyang paglipad, nakakita siya ng mga langgam na nagdadala ng mga pagkain mula sa kanilang mga nakatagong yelo. Napansin niya na sa kabila ng bagyo, ang mga langgam ay tila walang humpay sa pagtatrabaho.
Nang lumabas si Maria sa kanyang tahanan, nag-panic siya nang makita ang kanyang mga kaibigan na nag-aalala at walang makain. Sa kabila ng lahat, naisip ni Maria na kailangan niyang tumulong. «Pilo! Kailangan mo ba ng tulong?» tanong niya, na may ngiti sa kanyang mukha.
Ang Aral na Nakuha
Si Pilo ay umiwas sa kanyang gawain at nagpatingin kay Maria, “Oo, Maria. Pero hindi mo kailangang mag-alala. Maaari tayong magtulungan. Ang sipag ko at ang iyong talento ay maaaring magsama at gumawa ng mas mabuting bagay.”
At sa mga susunod na araw, nagtrabaho si Maria kasama si Pilo. Siya ay nagdala ng mga dahon at mga cables mula sa mga namatay na puno upang lumikha ng makukulay na tirahan. Sa kanilang pagtutulungan, nagkasama sila sa pag-aalis ng mga labis na hindi kinakailangang bagay at nagdala ng ngiti at pag-asa sa bawat isa.
Konklusyon
Sa kalakhan ng kanilang bayan, natutunan ng lahat ang tunay na kahulugan ng pagtutulungan. Si Maria ay naging mas masipag at si Pilo ay nagpasya na minsang magbigay ng oras para sa kaligayahan. Sa katapusan, hinangaan ng lahat ang kanilang samahan. Ang kalapati at langgam ay nagkaisa, nagpasya na sa buhay, mahalaga ang parehong kasipagan at kasiyahan.
At dito nagtatapos ang alaala ng Kalapati at ang Langgam, isang kwento na nagtuturo sa atin na ang bawat isa sa atin ay may kanya-kanyang gampanin at dapat tayong magtulungan upang makamit ang ating mga pangarap!
«`
Moraleja Ang Kalapati at ang Langgam
### Moraleja
«Ang kasipagan at kasiyahan ay parehong mahalaga sa buhay. Sa pagtutulungan, lumalakas ang ating kakayahan at nagiging mas magaan ang mga pagsubok. Huwag kalimutan na sa bawat sipag, may puwang din para sa saya.»