«`html
Ang Pagong at ang Alitaptap
Sa isang madilim at tahimik na kagubatan, naninirahan ang isang matalino at masipag na pagong at isang masiglang alitaptap. Isang gabi, habang ang ilan sa mga hayop sa kagubatan ay nag-iipon upang magdaos ng isang masayang salu-salo, nagkaroon ng isang hindi inaasahang pangyayari. Nagpasya ang pagong na lumabas at sumali sa kasiyahan.
Ang Pagsalubong ng Dalawa
Pagdating ng pagong, napansin niyang tila lahat ng mga hayop ay abala, nag-uusap at nagtatawanan. Sa kabilang dako, nagniningning ang alitaptap, nag-aagaw ng pansin dahil sa kanyang makislap na ilaw. Bagamat ang pagong ay mabagal, siya ay puno ng pagmamalaki at tiwala sa kanyang sarili.
«Magandang gabi, mga kaibigan!» bati ng pagong habang siya ay dahan-dahang umakyat sa isang malaking bato. «Ano ang pinag-uusapan natin?»
Dahil sa kanyang mabagal na paglapit, napansin ng alitaptap ang pagong at nakipag-ugnayan ito. «Oh, pagong! Bakit hindi ka sumali sa aming mga laro? Ang saya saya dito!»
Isang Hamon na Ipinanganak
Hindi nag-atubiling tumugon ang pagong, «Bakit hindi mo ako imbitahan na makipaglaro? Alam mo namang mabagal ako!» Ngumiti ang alitaptap at nagmakaawa, «Huwag kang mag-alala! Magkukwento ako ng isang masayang laro na kaya mong gawin. Kailangan lang ng iyong talino!»
Agad na naisipan ng alitaptap ang isang hamon. «Ang hamon ko sa iyo ay ang magbuhat ng mga dahon mula sa isang bahagi ng kagubatan at dalhin ito rito. Sino ang unang makakabigay sa mga hayop ng mga dahon, siya ang panalo!»
Pag-akyat sa Hamon
Ikinatuwa ng pagong ang hamon. «Sige! Ipinapangako kong gagawin ko itong para sa lahat ng hayop!» At kaya’t nagsimula silang dalawa sa kanilang hamon. Dahan-dahan, umalis ang pagong at unti-unting nagtipon ng mga dahon. Sa kabilang banda, mabilis na nagliliparan ang alitaptap na tila siya ay isang super hero, kinukuwelyo ang mga dahon at pinabilis ang kanyang gawain.
Habang ang alitaptap ay mabilis na nakakabawi ng mga dahon, hindi naman nagmamadali ang pagong. Siya ay abala sa pag-iisip ng isang mas mahusay na paraan upang tapusin ang hamon. «Bakit hindi ko sila kukunin higit sa isang piraso sa bawat pagliko?» ang naisip ng pagong. Dahil dito, nakapag-ipon siya ng mas marami kaysa inaasahan.
Ang Aral ng Kwento
Kinaumagahan, parehong nakabalik ang dalawa at sabay na nagbigay ng kanilang mga dahon. Ang mga hayop ay nagasabi, «Sino ang mas mabilis?» Ngunit napagtanto nila na ang dalawang magkaibigan ay nagagawa ito sa kanilang sariling paraan.
Natutunan ng lahat na hindi mahalaga kung gaano ka kabilis; ang tunay na tagumpay ay nagmumula sa pagkilos at dedikasyon. Hindi nagtagumpay ang alitaptap dahil siya ay mabilis, kundi dahil sa sama-samang espiritu ng mga hayop. At ang pagong, sa kanyang tiyaga at talino, ay nagbigay inspirasyon sa lahat.
Simula noon, nagpatuloy ang pagkakaibigan ng pagong at alitaptap, at ang lahat sa kagubatan ay nagsama-sama sa masaya at makulay na mga kwento at laro. Ang kanilang kwento ay patunay na sa buhay, may kanya-kanyang istilo ang bawat isa, at darating ang tagumpay basta’t sama-sama at nagmamahalan.
Wakas
«`
Ang kuwentong ito ay nagbibigay-diin sa halaga ng pagkakaibigan, tiyaga, at pagkakaibigan sa kabila ng pagkakaiba-iba. Ipinapahayag ito sa isang masayang tono, na akma sa mga kabataan at nakikinig sa mga kwentong bayan.
Moraleja Ang Pagong at ang Alitaptap
**Moraleja:**
«Sa buhay, hindi mahalaga ang bilis ng ating pagsulong; ang mahalaga ay ang pagsisikap at ang pag-uusap na nag-uugnay sa atin. Ang bawat isa ay may kanya-kanyang paraan upang makamit ang tagumpay. Sa pagkakaroon ng pagkakaibigan at pagtutulungan, kayang-kaya nating lampasan ang anumang hamon.»