Sa isang malayong sulok ng sansinukob, bago pa man umiral ang mga bituin at planeta, mayroong isang napakalinaw at tahimik na karagatan. Ang karagatang ito ay tinatawag na Enigmatika, puno ng mahika at mga lihim na ikaw na kasalukuyang nagbabasa ay tiyak na hindi mo pa alam. Sa ilalim ng karagatang iyon, mayroong isang kamangha-manghang mundo na nagkukubli sa likod ng mga alon: ang mundo ng mga diyos at diyosa.
Ang Muni ng mga Diyosa
Sa kalangitan, ang mga diyos ay nagtipon-tipon. Kasama ang kanilang lider na si Bathala, na may masilayan at makapangyarihang presensya, nagdetermina sila ng isang bagong simula para sa sansinukob. Sinabi ni Bathala, “Nais natin ng isang mundo na matatamasa ng lahat, isang lugar kung saan ang mga tao ay makapagsasama-sama at mamumuhay nang masaya.”
Ngunit hindi basta-basta makakamit ang ganitong layunin. Kinailangan nilang bumuo ng mga nilalang na magiging tagapangalaga ng kanilang adhikain, mga nilalang na magdadala ng liwanag at hustisya. Kaya’t nilikha ni Bathala ang unang Lahi, na tinawag na Ang Mga Pilipino. Ang mga Pilipino ay pinalakihan na may mga katangian ng kat bravery, pag-ibig, at malasakit sa kapwa.
Ang Paglikha ng Daigdig
Pinili ni Bathala kasabay ng kanyang mga kasama na lumikha ng mga bundok, ilog, at kagubatan upang pagyamanin ang kanilang bagong nilikhang lahi. Ang mga diyos at diyosa ay nagtulungan, kasama si Apo Kinabuwasan na namamahala sa araw at Apo Salinuan na sinisiguro ang daloy ng tubig. Sa kanilang pagkakaibigan at pagtutulungan, ang bawat bahagi ng mundo ay napuno ng kagandahan at kayamanan.
Mga Pagsubok at Hamon
Ngunit hindi lahat ay madali. Sa kabila ng kanilang magandang layunin, dumating ang kasakiman sa puso ng iba. Isang malupit na diyos na nagngangalang Aniwatan ang nagtataglay ng galit at kapangyarihan. Nais niyang sirain ang lahat ng mabuti at gawing sa kanya ang sansinukob. Pinaunlakan niya ang dilim na nagdudulot ng takot at pangamba sa walang kaalaman na lahi.
Ang mga Pilipino, sa kanilang tibay at samahan, ay hindi nagpasindak. Laban sa kadiliman ng Aniwatan, nagsama-sama sila. Gumawa sila ng mga dugong pagsasakripisyo, nagdasal sa mga diyos at nagpadama ng kanilang lakas ng loob. Napagtanto nila na sa pagkakaisa, kaya nilang talunin ang anumang pagsubok na darating.
At sa huli, sa tulong ng kanilang mga diyos, nagtagumpay ang mga Pilipino laban kay Aniwatan. Ang kadiliman ay napalayas, at nagpatuloy ang liwanag sa bawat sulok ng kanilang mundo. Ang kanilang tagumpay ay naging simbolo ng pag-asa at maka-diyos na katatagan.
Ang Kahalagahan ng Lahi
Ngayon, ang mga Pilipino ay patuloy na namumuhay sa ilalim ng liwanag na dulot ng kanilang mga diyos. Ang kanilang kultura ay punung-puno ng mga kwento, tradisyon, at kasaysayan na buhat sa kanilang mga ninuno. Sa bawat daloy ng kanilang mga ilog, sa bawat pag-ulan, naroon ang alaala ng kanilang pinagdaanang laban.
Sa wakas, natutunan ng lahat na ang tunay na yaman ng sansinukob ay hindi lamang nakatago sa materyal kundi sa bawat tao na tunay na nagmamahalan, nagtutulungan, at nagdadala ng liwanag sa mundo. Ang mga Pilipino ay simbolo ng pag-asa, at sa bawat hakbang nila, nagdadala sila ng kwento na dapat ipagmalaki ng bawat isa.
At sa paghuhukom ng kanilang mga diyos, isang bagay ang tiyak: ang walang hanggan nilang pagmamahal sa kanilang bayan at sa sansinukob, ay mananatiling buhay at umaagos sa bawat henerasyon. Ganoon na lamang ang pagmamalaki sa kanilang pinagmulan, at ng kanilang lahi.
Moraleja Ang Pinagmulan ng Sansinukob at Lahi
«Sa bawat laban na dinaranas ng isang lahi, ang pagkakaisa at pagmamahalan ang tunay na susi sa tagumpay. Ang kasaysayan at kwento ng ating pinagmulang lahi ay mahalaga, dahil mula sa mga ito, nahuhubog ang ating pagkatao at nagbibigay liwanag sa hinaharap. Kaya’t ipagmalaki natin ang ating mga ugat, at sama-samang itaguyod ang mabuting adhikain para sa ating bayan at sansinukob.»
