Sa isang malawak at madilim na kalangitan, bago pa man nagkaroon ng mga tao, may mga kwento nang bumabalot sa paglikha ng mga bagay sa paligid. Isang gabi, nagtipon ang mga espiritu ng kalikasan sa itaas, nag-uusap tungkol sa kung paano nila mapapaenhance ang mundo ng mga tao. Nais nilang gumawa ng liwanag upang gabayan ang mga nilalang sa gitna ng dilim.
Ang Unang Pagsasama
Isang araw, nagpasya ang mga espiritu na magdaos ng isang malaking salu-salo. Nagsama-sama ang mga hangin, bulaklak, at kahit ang mga likha ng dagat. Lahat sila’y nagkasundo na gumawa ng isang bagay na hindi lamang magiging maganda, kundi makatutulong din sa mga tao.
“Bakit hindi tayo gumawa ng higit pang liwanag?” tanong ng isang espiritu ng hangin na napaka malikhain. “Kailangan ng mga tao ng gabay sa kanilang mga daan.”
Sumang-ayon ang lahat at dinggin kasunod ay nagtalaga sila ng mga anghel na magiging tagapangalaga ng liwanag. At dito na nagsimula ang kwento ng Araw, Buwan, at mga Bituin.
Ang Paglikha ng Araw
Una, ipinanganak ang Araw mula sa nag-aalab na apoy ng ingay at saya ng salu-salo. Ang Araw, na kumakatawan sa init at sigla, ay inilipat sa gitna ng langit. “Ako ang magiging tagapagsalita ng liwanag sa mga tao,” ang sabi ng Araw habang nagliliyab sa kanyang bagong tahanan. “Ako ang magbibigay buhay at pag-asa sa bawat umaga!”
Ang Buwan, Ang Kaakit-akit na Kasama
Di nagtagal, ang Buwan naman ay ipinanganak mula sa mga pangarap at kwento ng mga tao. Siya ay lumitaw sa kalangitan na may mapang-akit na ngiti at misteryong dala. “Ako ang magiging gabay sa mga tao sa dilim ng gabi,” declaraciones ng Buwan habang dahan-dahan siyang lumilipad. “Sa paparating na gabi, ako ang maghahatid ng pagkakaisa at tahimik na pagninilay.”
Ang mga Bituin, mga Kaibigan at Gabay
Ngunit hindi natapos ang kwento roon. Dito na neto ang mga Bituin na parang mga mata ng ating mga ninuno. “Kami ang magiging kaibigan ng Buwan at tagapag-alaga ng Araw,” wika ng mga Bituin habang sabay-sabay silang bumitaw ng liwanag. “Sa bawat oras, kami ang magiging gabay at saksi sa mga kwentong nabubuo sa lupa.”
Ang bawat Bituin ay may kanya-kanyang kwento: pag-ibig, pagkakaibigan, at mga pagsubok ng mga tao. Ibinabahagi nila ang mga kwentong ito sa bawat pagtingin ng mga tao sa kalangitan.
Ang Pamana ng Liwanag
Simula noon, nang mga tao’y natutong humanga sa Araw tuwing umaga, sambitin ang mga pangalan ng Buwan at mga Bituin tuwing gabi. Sila ay nagbigay-diin sa mga pagsasama at tadhana, sa bawat lihim na dine-develop sa ilalim ng kalangitan.
Ngunit, hindi nagtatapos ang kwentong ito sa mga liwanag na eto. Napagtanto ng mga tao na sa kabila ng liwanag na dala ng Araw, Buwan, at mga Bituin, sila mismo ang bumubuo ng kanilang sariling liwanag—ang liwanag ng pag-ibig, pag-asa, at pagkakaibigan.
At sa pagtatapos ng bawat araw, ang bawat tao ay tinatawag ang kanilang mga mahal sa buhay, iniisip kung totoo nga bang may mga kuwentong nakatago sa likod ng mga liwanag na nakasabit sa kalangitan.
Sa ating bawat pagtingin sa Araw, Buwan, at mga Bituin, dala natin ang kwentong ito at ang pangako ng kalikasan na hindi tayo iiwan. Kaya sa susunod na makita mo ang mga ito sa kalangitan, alalahanin na hindi lang sila mga ilaw, kundi bahagi sila ng ating kwento.
Moraleja Saan Nanggaling ang Araw, Buwan, at mga Bituin?
«Sa kabila ng liwanag na dala ng Araw, Buwan, at mga Bituin, alalahanin natin na tayo rin ang bumubuo ng ating sariling liwanag—ang liwanag ng pag-ibig, pag-asa, at pagkakaibigan. Sa bawat pagsilip natin sa kalangitan, dala natin ang kwento ng ating puso at ang pangako ng kalikasan na tayo’y hindi nag-iisa.»
