Sa isang maliit na nayon, sa ilalim ng maliwanag na buwan, ay may dalawang magkaibing hayop: ang pusa at ang daga. Sila’y magkaiba, pero pareho silang nagtataglay ng matatalinong isip. Isang gabi, habang ang mga bituin ay kumikislap sa madilim na kalangitan, nag-isip ang pusa ng isang plano upang mahuli ang daga.
Ang Planong Masama
Si Pusa ay kilala sa pagiging tuso, habang si Daga naman ay may likas na talino at bilis. «Kailangan kong mahuli ang daga!» bulong ni Pusa sa sarili. Kaya’t nagpasya siyang imbitahan si Daga sa isang pagsasalu-salo sa kanyang tahanan. «Sasama siya, at sa oras na dumating siya, mahuhuli ko siya!» isip ni Pusa.
Pinakamasayang nagdatingan ng mga hayop sa kanilang nayon. Ang mga ibon, kuneho, at iba pang mga hayop ay nagpasya rin na makisaya. «Tama na ang saya, Daga! Halika na’t sumama! May espesyal na handa ang Pusa!» bulalas ng mga kaibigan ni Daga. Mabilis na pumayag si Daga sa ideyang ito, hindi niya alam na siya pala ay nahuhulog sa bitag ng Pusa.
Ang Pagsasalu-salo
Nang dumating si Daga sa tahanan ni Pusa, nagtakbuhan ang lahat ng hayop sa saya. May mga masasarap na pagkain, at lahat ay nag-enjoy. Ngunit sa gitna ng kasiyahan, tila may tinatahak na masama sa isip ni Pusa. Habang abala ang lahat sa pagkain, si Pusa’y naghanap ng pagkakataon. «Ano ang dapat kong gawin para makuha si Daga?» tanong niya sa sarili.
Habang ang mga hayop ay nagsasaya, si Daga ay patuloy sa pagkain at pakikipag-usap sa kanyang mga kaibigan. Sa isang iglap, nang si Pusa ay lumapit kay Daga, ginagamitan siya ng mapagkumbabang ngiti. «Daga, gusto mo ba ng dagdag na pagkain? May espesyal akong natagpuan para sa iyo sa likod ng bahay,» sabi ni Pusa na may mabangis na mata.
Ang Matalinong Daga
Ngunit hindi nagpakasigla si Daga. Bagkus, siya’y nagduda. “Bakit kaya nag-aalok si Pusa ng mas masarap na pagkain sa akin? May kakaiba yata sa kanyang mga intensyon,” naisip niya. Agad niyang tinawag ang kanyang mga kaibigan. «Mabuti pang samahan ninyo ako, sakaling may mali sa alok ni Pusa,» sabi ni Daga.
Aking pinansin ni Daga ang mga palatandaan at hindi siya nagkamali. Sabi niya, “Huwag kayong mag-alala, sasama akong masaya kay Pusa, pero magiging maingat ako.” Kaya’t naging mapanuri si Daga sa bawat galaw ni Pusa. Umaabot ang gabi at kasabay ng pag-uwi ng mga hayop, sabay-sabay silang nagpasya na sundan si Daga sa kanyang tahanan.
Ang Aral ng Kwento
Nang makaalis ang mga hayop, biglang naisip ni Pusa ang kanyang mga pagkakamali. «Sana’y hindi ako nagplano na saktan siya. Ang tunay na pagkakaibigan ay hindi sa pagnanakaw, kundi sa pagtitiwala at malasakit,» nagmuni-muni siya.
Sa araw na iyon, natutunan ni Pusa na ang matalino’t hindi makasariling puso ang tunay na nagwawagi. Mula noon, sila ay naging matalik na magkaibigan at nagpasya na maging mas mabuting hayop. Si Daga ay hindi nagalit kay Pusa, bagkus ay nagbigay siya ng pagkakataon na magbago ang kanyang kaibigan.
At dito natapos ang kwento ng Pusa at Daga. Isang kunot sa kilay sa pagsasaad na walang mas mabuti sa pagkakaibigan na tapat at puno ng tiwala. Kaya’t mga bata, tandaan: huwag tayong magpanggap sa ating mga pagkakaibigan. Ang tiwala at pagmamahal ay higit na mahalaga kaysa sa anumang panloloko.
Moraleja Ang Pusa at ang Daga
Sa kwento ng Pusa at Daga, ipinapakita na ang tunay na halaga ng pagkakaibigan ay nakasalalay sa tiwala at malasakit. Huwag tayong magpanggap upang makuha ang kalooban ng iba, kundi dapat nating pahalagahan ang katapatan at mabuting intensyon. Sa dulo, ang matalino at mapanuri ay nagwawagi, at ang mga pagkakamali ay nagbibigay daan sa pagbabago at pagkakaunawaan. Ang tunay na pagkakaibigan ay hindi sa panloloko, kundi sa puso at isipan na handang makinig at umunawa.
