ang Alamat Ng Bulaklak
Noong unang panahon, sa isang malayong bayan sa gitna ng kagubatan, may isang napakaganda at mabait na dalaga na nagngangalang Rosalinda. Siya ay kilalang-kilala sa kanilang lugar dahil sa kanyang kabaitan at pagiging matulungin sa mga taong nangangailangan. Dahil sa kanyang kagandahan, maraming kalalakihan ang nanliligaw sa kanya, ngunit wala sa kanila ang makapagpapatibok ng puso ni Rosalinda.
Isang araw, dumating sa kanilang bayan ang isang batang mangangaso na nagngangalang Lakas. Matapang, maginoo, at makisig si Lakas. Nang makita niya si Rosalinda, agad siyang nahulog ang loob sa dalaga. Ganoon din si Rosalinda; sa kauna-unahang pagkakataon, naramdaman niyang tila may kakaibang tibok ang kanyang puso tuwing nakikita niya si Lakas.
Sa kabila ng kanilang pagmamahalan, may isang mangkukulam na nagngangalang Diwata ang labis na naiinggit kay Rosalinda. Matagal na niyang gusto si Lakas at hindi matanggap na ang lalaking kanyang minamahal ay nabighani sa isang ordinaryong babae lamang. Dahil dito, gumawa ng masamang plano si Diwata upang paghiwalayin ang dalawa.
Isang gabi, habang naglalakad si Rosalinda sa kagubatan, biglang sumulpot si Diwata. Ginamitan niya ng mahika si Rosalinda, at ang dalaga ay naglaho sa isang iglap. Kinabukasan, nang hindi na matagpuan si Rosalinda, labis na nagdalamhati si Lakas. Inikot niya ang buong kagubatan at tinawag ang pangalan ng kanyang iniibig, ngunit hindi na niya ito muling nakita.
Lumipas ang maraming taon, hindi pa rin matanggap ni Lakas ang pagkawala ni Rosalinda. Patuloy siyang bumabalik sa kagubatan, umaasang makikita niya muli ang dalaga. Isang araw, habang nakaupo si Lakas sa ilalim ng isang puno, napansin niya ang isang napakabangong bulaklak na tumubo sa tabi ng bato kung saan huling nakita si Rosalinda.
Agad niyang napansin ang pagkakahawig ng bulaklak sa kagandahan ni Rosalinda – ang lambot ng mga talulot, ang bango na tila samyo ng kanyang buhok, at ang kulay na tila kumakatawan sa kanyang pisngi. Naalala ni Lakas si Rosalinda at napagtanto niyang ang bulaklak ay siya.
Ikinuwento ni Lakas sa mga tao sa bayan ang tungkol sa bulaklak, at mula noon, tinawag nila itong «Rosal,» bilang alaala kay Rosalinda. Naging simbolo ng pagmamahal, pag-asa, at kagandahan ang bulaklak na ito.
At mula noon, ang iba’t ibang uri ng bulaklak ay sumibol sa kagubatan, na nagbigay ng kulay at bango sa paligid. Ito ang naging simbolo ng pag-ibig na walang hanggan, na kahit na sa pagkawala, ang pagmamahal ay patuloy na namumukadkad sa puso ng bawat tao.
Ano pa?
Marami ka ring matutuklasan tulad ng Ano ang maikling kwento?, Magbasa ng iba pang maikling kwento, atbp.
