Sa isang malayo at masayang bayan, kung saan ang mga kabataan ay puno ng pangarap, mayroong isang kwento na ipinasa mula sa henerasyon hanggang sa henerasyon. Ito ay kwento ng Buwan at mga Bituin, na nagpapaalala sa atin kung gaano kahalaga ang liwanag sa ating mga buhay.
Isang Makulay na Simula
Matagal nang panahon ang nakalipas, ang Buwan ay nag-iisa sa langit, nagdanais ng mga kaibigan. Sa kanyang gintong liwanag, siya ay naglalakad sa dalampasigan ng karagatan, na umaasang makakakita ng mga nilalang na makakabonding. Ngunit sa kabila ng kanyang kagandahan, siya ay nalulumbay dahil wala siyang kasama. Ang mga bundok at dagat ay tila hindi nakakakita sa kanya.
Ang Pagdating ng mga Bituin
Isang gabi, habang ang Buwan ay nakatanim sa kanyang tahanan sa kalangitan, napansin niya ang mga Bituin na nagsimula nang magtipon-tipon. Ang mga ito ay maliwanag at masigla, tila may mga kwentong nais ibahagi. Nais ni Buwan na makilala ang mga ito, kaya’t nagpasya siyang lumapit.
“Uy, mga Bituin!” tawag ni Buwan, “Bakit hindi kayo lumalabas? Galit ba kayo sa akin?” Ang mga Bituin ay nagkasunod na sumagot, “Hindi, Buwan! Kami ay naglalakbay at nagpapasaya sa mga tao sa lupa. Pero dahil sa iyong ganda, naisip namin na sana ay makilala ka.”
Ang Unang Pagkaibigan
Mula noon, naging magkaibigan silang lahat. Ang Buwan ay nagbigay liwanag sa madilim na gabi at ang mga Bituin naman ay nagdala ng kasiyahan sa kanyang tibok. Nagpasya silang magsama upang gawing mas maliwanag ang langit. Sa kanilang pagkakaibigan, ang bawat star ginawang mas makulay at mas maliwanag ang gabi.
Subalit, hindi lahat ay masaya. Isang makapangyarihang Dilim ang nagbalik sa lupa, nagdala ito ng takot at pangamba. Ang mga tao ay natatakot at naiwan ang kanilang mga pangarap sa kadiliman. Naging tila parang ang bawat pag-asa ay nawasak.
Ang Pagsubok
Ang Buwan at mga Bituin ay nagpasya na kumilos. Buwan, na puno ng determinasyon, ay nagsalita, “Kailangan natin ng isang plano upang puksain ang mga takot ng mga tao. Ibigay natin ang ating liwanag sa kanila!”
Ang mga Bituin ay sumang-ayon. Habang ang Buwan ay nagbigay ng liwanag mula sa kanyang ginintuang mukha, ang mga Bituin ay nagpasimula ng isang malaking sayaw. Sa kanilang mga galaw, lumitaw ang mga kwento ng pag-asa at pagmamahal na nakatago sa kanilang mga puso.
Ang Liwanag ng Pag-asa
Habang nagsasayaw ang mga Bituin, ang kanilang mga sinag ay sumasalubong sa kadiliman. Unti-unti, ang mga tao ay nagsimulang tumingin sa langit. Nakita nila ang nangyayari at unti-unting nawala ang takot. Isa-isang bumangon ang mga tao, at nakita nila ang bahay ng mga Bituin at ang Buwan na nagbigay ng pag-asa sa kanilang mga puso.
Buwan ay ngumiti at sinabi, “Tandaan ninyo, kahit gaano pa man kadilim ang paligid, ang liwanag ay laging nariyan. Kayo ay may mga pangarap at kakayahan na taglayin ang liwanag. Kayong lahat ay mga bituin sa inyong sariling mundo.”
Ang Layunin ng Liwanag
At mula noon, ang Buwan at mga Bituin ay lumitaw sa bawat gabi. Nagsilbi silang gabay para sa mga tao na naglalakbay sa madilim na landas ng buhay. Bawat tingin nila sa langit ay nagsisilbing paalala na kahit gaano man sila kalayo, lagi lang silang nandiyan upang bigyang liwanag ang kanilang landas.
At sa takdang oras, ang kwentong ito ay naipasa sa bawat henerasyon. Ang alamat ng Buwan at mga Bituin ay nagbibigay inspirasyon sa lahat upang patuloy na mangarap at lumaban sa siyam na liwanag sa bawat gabi.
Isang mahalagang mensahe para sa lahat, ang liwanag at pag-asa ay nandiyan sa ating paligid. Tayo rin ay maaring maging mga bituin sa buhay ng iba.
At sa huli, ang kwento ng Buwan at mga Bituin ay nagbibigay daan sa atin upang palaging umasa at patuloy na mangarap, kahit sa gitna ng kadiliman.
Moraleja Ang Alamat ng Buwan at mga Bituin
«Sa kabila ng mga pagsubok at kadiliman na dala ng buhay, lagi nating tandaan na ang liwanag ng pag-asa ay nagmumula sa ating sarili at sa ating mga pangarap. Tulad ng Buwan at mga Bituin, tayo rin ay may kakayahang maging inspirasyon at liwanag para sa iba. Sa bawat hakbang natin, maging gabay at suporta tayo sa isa’t isa, upang sama-samang maglakbay patungo sa mas maliwanag na bukas.»
