Sa isang maliit na nayon sa tabi ng isang masaganang ilog, may isang batang babae na nagngangalang Liwayway. Siya ay may napakagandang tinig na kayang umakit sa sinumang makakarinig. Araw-araw, kinakapitan siya ng kanyang mga kaibigan sa kanilang mga laro, ngunit mas pinili ni Liwayway ang niyang mag-isa sa dalampasigan upang mag-practice ng kanyang boses.
Ang Kakaibang Pagsasama
Isang araw, habang siya ay nag-eensayo, isang ibong maya ang dumapo sa kanyang tabi. Ang ibon na ito ay may mga makukulay na balahibo at malaon nang kilala sa kanilang komunidad, dahil sa kanilang magandang awit. Ngunit, sa kabila ng kanyang ganda, may tinatagong lihim ang ibong maya.
Ang Pagtatagpo
“Kamusta, Liwayway!” ang sabi ng ibon. “Narinig ko ang iyong awit at tunay na maganda ito!” Na shocked si Liwayway, hindi siya makapaniwala na nakakapagsalita ang ibon. “Sino ka?” tanong niya. “Ako si Maya, at ako ang ibong nagdadala ng mga mensahe mula sa mga diwata at elemento ng kalikasan,” sagot ng ibon.
Ang Alok
“Ngunit hindi ko alam kung bakit ako kinakailangan, Maya,” ani Liwayway. “Wala naman akong espesyal na katangian.” Ang ibon ay ngumiti at nagpatuloy, “Tama ka, ngunit ang iyong boses ay kayamanan ng kalikasan. Kung nais mo, maaari kitang ihandog ng isang bagay na makapagbibigay sa iyo ng higit pang kapangyarihan.”
Ang Hiling
Intrigued si Liwayway, kaya’t nag-isip siya ng matagal. “Kung maaari, nais kong magbigay ng inspirasyon sa mga tao sa aking nayon sa pamamagitan ng aking awit,” aniya. Agad na humilig si Maya at nagsalita, “Magsagawa tayo ng isang seremonya! Iha, kung ikaw ay tunay na naniniwala sa kapangyarihan ng iyong boses, ang iyong hiling ay matutupad.”
Ang Seremonya
Pinili ni Liwayway ang pinakamagandang dalampasigan at nagtipon ng mga tao. Habang nagpapakatatag siya at binubuhos ang kanyang damdamin, ang ibong maya ay lumipad-lipad sa paligid niya, nag-uugnay ng mga kataga sa likod ng mga awitin. Pagkatapos ng ilang oras, ang mga tao ay naakit dito at nakikinig, na tila napasama sa ibang daigdig. Nakagawa si Liwayway ng isang awit na puno ng pag-asa at pagmamahal.
Ang Himala
Pagkatapos ng seremonya, ang ibong maya ay lumipad at humiling na maging kanyang katambal. “Simula ngayon,” sabi ni Maya, “ang iyong boses ay magiging simbolo ng pag-asa at buhay sa ating komunidad. Magiging bahagi ka ng kalikasan, at ang iyong mga awitin ay magiging hudyat ng mga pagbabago.”
Ang Labanan ng mga Salot
Sa mga sumunod na buwan, nagkaroon ng mga pagsubok sa nayon—mga peste, tagtuyot, at iba pa. Pero sa bawat pagbagsak ng mga unos, si Liwayway at si Maya ay nagbigay ng malalakas na awitin na nagdudulot ng lakas sa mga tao. Ang mga tao ay nagkaisa at nagpatuloy sa laban sa mga hamon ng kalikasan.
Ang Pagkilala
Mula noon, ang ibong maya ay simbolo ng bagong pag-asa at pagkakaisa. Ang boses ni Liwayway ay naging inspirasyon para sa lahat. Kilala na ang kanyang kwento at siya ay tinawag na Ibong Maya, isang tagapangalaga ng kanilang kultura at kasaysayan.
Ang Aral
Sahalimbawa, ang alamat na ito ay nagtuturo sa atin na sa kabila ng mga pagsubok sa buhay, ang tunay na pag-asa at pagkakaisa ay nagbibigay ng kapangyarihan upang makatulong sa pagkakaroon ng mas mabuting kinabukasan. Sa bawat boses, may dalang himala. Ang diyos o kalikasan ay nariyan upang makinig at matulungan ang mga may pusong tumutulong.
Moraleja Ang Alamat ng Ibong Maya
Sa kabila ng mga pagsubok at hamon sa ating buhay, laging may pag-asa na nag-aabang sa atin. Ang pagkakaisa at pagbibigay inspirasyon sa isa’t isa, katulad ni Liwayway at ng ibong Maya, ay nagbibigay ng lakas upang malampasan ang anumang pagsubok. Tandaan, bawat boses ay may kanya-kanyang himala na kayang magdulot ng pagbabago, kaya’t huwag matakot na ipahayag ang ating damdamin at tulungan ang iba.
