Sa isang malawak na gubat sa Pilipinas, nakatira ang isang malaking kolonya ng mga langgam. Sila ay masipag at mapagpunyagi, subalit mayroong isang langgam na iba sa lahat. Siya si Reina Antya, ang reyna ng mga langgam.
Ang Kakaibang Sakit
Si Reina Antya ay hindi katulad ng ibang reyna. Habang ang iba ay abala sa pamumuno at pag-uutos sa kanilang mga tauhan, tila si Reina Antya ay parang nalulumbay. Sa kanyang mga mata, mayroong kaba at unti-unting pag-aalala. Bakit kaya?
Isang araw, ang mga langgam ay bumalik mula sa pangangalap ng pagkain at napansin nilang tila baliw si Reina Antya. Tila nagninilay-nilay siya at hindi gaanong nakikibahagi sa kanilang mga gawain. “Reina, bakit ka ganyan?” tanong ng isang matapang na langgam na nagngangalang Aling Bituin.
Ang Suliranin ng Puno
<p“Aling Bituin,” sagot ni Reina Antya, “mayroon tayong mas malaking problema. Ang puno sa tabi ng ilog, kung saan tayo kumukuha ng aming pagkain, ay unti-unting natutuyot. Kung hindi natin ito maaagapan, mawawala ang aming tahanan at pagkain.”
Umiyak ang mga langgam sa takot. “Ano ang magiging kapalaran natin?” tanong ng mga langgam sa isat-isa. Agad silang nagtipun-tipon upang pag-usapan ang kanilang problema. Ang ilan sa kanila ay nagmungkahi na umalis na lamang sa gubat, habang ang ilan naman ay nagtalo na dapat silang manindigan at ipaglaban ang kanilang tahanan.
Ang Mabilis na Desisyon
Hindi alam ni Reina Antya ang dapat gawin. Nahabag siya sa kanyang mga nasasakupan. Kaya’t nagpasya siyang makipag-usap sa mga matatandang langgam na nakakaalam ng mga lihim ng gubat.
Matapos ang ilang araw na pag-uusap at pagbibigay ng suhestiyon, napagkasunduan ng lahat na kailangan ng pagtutulungan at pagsasama-sama upang malutas ang kanilang problema. Nagbigay ng ideya si Aling Bituin na magtatanim sila ng mga punla malapit sa puno upang lumakas ulit ang mga ugat nito.
Ang Pagtutulungan ng Komunidad
Sa mga sumunod na araw, ang lahat ng langgam ay nagtipon. Tumawag sila ng mga kaibigan mula sa ibang kolonya ng langgam at sabay-sabay silang nagtulungan sa pagtatanim. Ang mga batang langgam ay nagdadala ng mga linta at lupa, habang ang mga matatanda naman ay nagtuturo kung paano ang tamang pagtatanim.
Sa tag-init, ang puno ay unti-unting umusbong. Yahaman at masigla, ang mga dahon nito ay nagbigay lilim sa mga langgam. Sa wakas, ang kanilang komunidad ay bumalik ang sigla at saya. Oo, sa kabila ng hirap at pagod, nagbunga ang kanilang sama-samang pagsusumikap.
Aral ng Kuwento
Matapos ang mga pagsubok, natutunan ni Reina Antya ang isang napakahalagang aral. Nagsusumikap siya ngayon na ipaalam sa lahat ng langgam ang kahalagahan ng pagtutulungan. Ang gubat ay hindi lamang tahanan ng kanilang kolonya; ito rin ay tahanan ng maraming nilalang na nangangailangan ng pagkakaisa.
At mula noon, ang mga langgam ay hindi lamang nagtatrabaho para sa kanilang sarili kundi naglaan din ng oras para sa kanilang komunidad. Sa huli, si Reina Antya ay naging simbolo ng pagsasama-sama at pagkakaisa. Sila ay naging mga bayani sa kanilang gubat at ang kanilang kwento ay naipasa mula henerasyon hanggang henerasyon.
At doon natapos ang kwento, ngunit ang aral nito ay magpapatuloy sa mga susunod pang henerasyon ng mga langgam.
Moraleja Ang Reyna ng mga Langgam
Sa kabila ng mga pagsubok at hamon, ang pagkakaisa at pagtutulungan ng bawat isa ay nagbubukas ng daan tungo sa tagumpay at kasaganaan.
